„Bera þessi fyrstu verk Gerðar vitni um verulegan þroska stúlku innan við tvítugt. Eins koma þegar fram skapgerðarþættir eins og vinnusemi, þrautseigja og ákveðni sem áttu eftir að einkenna listakonuna á hennar stutta en afkastamikla ferli.” Þetta skrifar listfræðingurinn Ásdís Ólafsdóttir.
Gerður (1928-1975) kynntist fyrst höggmyndalist þegar hún var 18 ára gömul og fór hún strax að móta sjálf í leir og höggva í grágrýti. Gerður hafði verið að höggva í grástein í fjörunni í Laugarnesinu allt sumarið árið 1947 af mikilli vinnusemi. Sigurjón Ólafsson kom við hjá henni um sumarið og leiðbeindi Gerði um notkun áhalda til steinhöggs og fleira.
Gerður fór til náms í Flórens og hlaut þar menntun í klassískri höggmyndagerð. Hún var fyrst íslenskra myndlistamanna til þess að fara út til Flórens í nám. Gerður var undir handleiðslu Romano Romanelli í Accademia di Belle Arti. Hún staldraði ekki lengi við í Flórens og fór til Parísar til þess að læra nútíma höggmyndalist. Í París bjó Gerður stærstan hluta starfsævi sinnar og töldu franskir listgagnrýnendur hana vera meðal áhugaverðustu myndhöggvara í borginni á þeim tíma. Gerður var mjög sjálfstæð kona og frumkvöðull í glerlist hér á landi.
Verkið „Liggjandi kona“ er frá árunum 1947- 48, gert úr stein og gifsi og er 69 x 112 x 50 cm að stærð. Það kom inn í safneign árið 1977 og var það partur af veglegri gjöf frá erfingjum Gerðar.
