Árið 1983 fékk Kópavogsbær veglega listaverkagjöf úr Minningarsjóði Barböru og Magnúsar Á. Árnason Kópavogsbæ. Alls voru þetta tæplega 300 listaverk, þar af um 100 verk eftir Barböru, teikningar, tréstungur, vatnslitamyndir, þrykkjur og vatnslitaþrykk.Árið 1983 fékk Kópavogsbær veglega listaverkagjöf úr Minningarsjóði Barböru og Magnúsar Á. Árnason Kópavogsbæ. Alls voru þetta tæplega 300 listaverk, þar af um 100 verk eftir Barböru, teikningar, tréstungur, vatnslitamyndir, þrykkjur og vatnslitaþrykk.
Barbara Moray Williams fæddist í Suður-Englandi 19. apríl 1911. Hún var afburðarnemandi í Listaháskóla í Lundúnum. Til Íslands kom hún fyrst árið 1936 og hitti þar verðandi eiginmann sinn Magnús Á. Árnason, listamann. Árið eftir gengu þau í hjónaband og bjuggu fyrstu árin í Reykjavík en fluttust í Kópavoginn sumarið 1959 og voru búsett þar síðan.
Barbara og Magnús Á Árnason iðkuðu bæði list sína af miklum dugnaði allt sitt líf og eftir þau liggur mikill fjöldi verka. Í kjölfarið fluttust ýmsir fleiri listamenn í Kópavog. Barbara andaðist í árslok 1975 og var jarðsungin frá Kópavogskirkju 9. janúar 1976.
Verk Barböru eru þekkt af þjóðinni allri. Auk fjölda sýninga sem hún helt hérlendis og yfirlitssýninga sem haldnar voru henni til heiðurs tók Barbara þátt í fjölmörgum samsýningum erlendis og átti myndir á alþjóðlegum grafíksýningum.
Barbara hafði frá því að hún var barn skrifað og skreytt bækur. Í æsku höfðu hún og tvíburasystir hennar Ursula það fyrir sið að skiptast á bókum á afmælisdögum og á jólum, sem þær sömdu og myndskreyttu, en báðar ætluðu að verða rithöfundar. Barbara var snjall teiknari og átti auðvelt með að breyta um stíl eftir efni og anda þeirra bóka sem hún myndskreytti hverju sinni. Fínleg og vönduð vinnubrögð ásamt næmri tilfinningu fyrir skreyti einkenna bókaskreytingar Barböru, og þær eru jafnan taldar marka tímamót í íslenskri bókaútgáfu.
Í tilefni aldarafmælis listakonunnar 19 apríl 2011 var yfirlitssýning með verkum hennar opnuð í Gerðarsafni. Yfir 250 verk eftir listakonuna voru til sýnis auk fjölda myndskreyttra bóka, jóla- og tækifæriskorta, jólamerkja og fleira sem Barbara hefur skreytt. Mörg verkanna á sýningunni voru í einkaeigu og höfðu aldrei áður komið fyrir almenningssjónir.
Í vestursal voru vatnslitamyndir eftir Barböru en þær eru m.a. vitnisburður um þær byggðir Íslands sem hún heimsótti ásamt eiginmanni sínum á árunum 1937 til 1975. Síðustu vatnslitamyndirnar málaði hún á Þingvöllum sumarið áður en hún lést. Þá málaði hún barnamyndir, sem urðu mjög eftirsóttar, sem og myndir af dýrum og villi- og stofublómum.
Í austursal mátti m.a. sjá verk sem Barbara vann úr lopa. Til þessara verka teljast bæði veggteppi og tískuvara. Lopaverk Barböru eru eitt af því frumlegasta sem lagt hefur verið af mörkum til íslenskrar vefjarlistar á síðustu öld. Hún sýndi þau margsinnis í París og seldi vel.
Á neðri hæð Gerðarsafns voru verk eftir Barböru sem sýndu hvernig henni tókst að ná undraverðum tökum á hinni ofurnákvæmu og vandasömu tækni tréstungunnar. Barbara lagði með tréstungunum grunninn að íslenskri þrykk list og telst meðal brautryðjenda á því sviði hér á landi.
